Mörgen geiht de Eer unner
Ein plattdeutscher Songtext, der sich mit der Integration von Behinderten und mit zunehmender Umweltverschmutzung auseinandersetzt.
Bitte beachten: Dieser Text ist urheberrechtlich geschützt und darf ohne vorherige und ausdrückliche Genehmigung von Premium Lyrics - auch in Teilen oder in überarbeiteter Form - nicht kopiert oder weiterverwendet werden.
In den Warenkorb
Wunschliste
1)
Jan, de hett nich völ in d´Kopp,
Man he deit nüms wat.
So een ett mit Gabel Sopp
Un word daarbi noit satt.
Kinner roopt in ´t Vörbigahn:
„Jan van Feern, segg wu geiht ´t?“
He kieckt in d´ Hemel na d´ Maan,
Wenn he up d´ Messfolt steiht.
Refrain:
Mörgen geiht de Eer unner.
Dat seggt de Malljan.
Minsken, de sünd all Sünners
Un sülvst Schuld doran.
2)
Kiekkast geiht nich, is kien Stroom,
Un ´t Lesen fallt Jan stuur.
He kennt buten elkeen Boom,
Is geern in de Natur.
Jan geiht in de Wald un will
Na Eerdmanntjes kieken.
Saag-Gedrüs, to Enn de Still,
Denn de Böm schölt wieken.
3)
En Chemie-Wark dor nu steiht,
Koih liggt dood up d´Weid.
Ut d´ Schöstein geel Rook utnaiht,
Dor hett in ´t Wark well kleit.
Lüd mit Arbeidsstee in ´t Wark
Seggt: „Wat geiht mi dat an?“
Blot Jan stiggt up d´ Toorn van d´ Kark,
Dat he ok wat sehn kann.
4)
He sücht Wulken, kien Sünn mehr.
De slecht Luft maakt Aamnood.
Dor strumpelt Jan, fallt rünner,
Wu leep, denn he is dood.
Mit d´ Eer is ´t noit nich vörbi,
Blot för Jan is dat daan.
Mit blot een Eer, dor schölt wi
Moi vörsichtig umgahn.
© Georg Wagner (GeWa) 2020
EN-US
EN-EU
